ευρυθμόκερως

εὐρυθμόκερως, -ωτος, ὁ, ἡ (Α)

(για βόδια και ελάφια) ο ευρύκερως*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < εύρυθμος + -κερως (< κέρας), πρβλ. αιγό-κερως, βού-κερως].